CORRECT LYRICS
Lyrics : Akoma Meno Zontanos
Βρισκομαι σε χαμμενο δρομο
Νιωθω να μου τελειωνει το οξυγονο
Τι συμβαινει τελευταια με ρωτανε και παγωνω
Και αν εχω χτισει τοσα σε μια νυχτα ισοπεδωνω
Μα το να γυρισω πισω θεωρω χαμμενο χρονο
Η μανα μου γερναει μα στα ματια μου ειναι ωραια
Θα δινα 10 χρονια να την εβλεπα πιο νεα
Το αγορι της μεγαλωσε εχει ξενιτευτεί
Δεν με περιμενει να γυρισω για να κοιμηθει
Ναι χαρα μου που αναπνεω σε φασεις που καταρρέω
Οταν πινω παραπανω και δεν ξερω τι σου λεω
Ειμαι παιδι
Μα οι συνθηκες με εχουνε μεγαλωσει γρηγορα
Και γινομαι οτι θελουνε αυτοι
Θυμαμαι την μυρωδια σου ακομα
Και νυχτες που κενταγαμε παρεα τον χειμωνα
Νυχτες που εβαζες μεσα στο τετραδιο μου χρωμα
Μα ολα περνανε γρηγορα και σβηνουνε στα χρονια
Να γυρνανε ολα απο το αλκοολ
Να χανόμαστε μαζι
Να φευγουμε μακρια
Να γυρναμε το πρωι
Να ειμαστε αγκαλια σε μια θεα μακρινη
Και αν ημαστε ξεχωριστα να νιωθουμε κενοι
Ερχονται τα καλυτερα αυτο μου ειπανε
Μ’ ακομα δεν ειδα τιποτα
Χρωσταω μια συγνώμη για τις νυχτες που με πληγωσα
Για αυτες που εφυγα και δεν ξαναγυρισα
Εχει μερες που λειπει ο ηλιος μετραω σκιες και εμφανιζομαι
Προσπαθω να σε βρω μα το χανω στο αλκοολ και τα βραδια βυθιζομαι
Εχω ενα ακομα αστερι θα πεσω πρωτου πεσει αυτο σου το ορκιζομαι
Ακομα μενω ζωντανος
Ακομα μενω ζωντανος(χ2)
Ακομα μενω ζωντανος οσο οι φρικες με εχουν καψει
Δεν καταφερα να βαλω εμενα σε μια ταξη
Εχω ενα μυαλο που προσπαθει να αλλαξει
Παγιδευτηκα στα λαθη και παλευω για την αρση
Μπηκα στο στουντιο να δωσω οτι εχω
Ανοιξα μια σελιδα και εγραψα δεν αντεχω
Ειναι η ζωη μια κατηφορα και πεφτω
Παλι καλα που στα δυσκολα φιλους εχω
Μετραμε ωρες για να το ζησουμε δευτερα
Μια μερα θα πεταξουμε ελευθερα
Θυμίσου το και αν ολοι απο πανω μας θα κλαινε
Δεν θα ξερουνε που παμε, δεν θα ξερουνε τι λεμε
Να τα παρατησω μπαμ και κατω δεν το δεχτηκα
Δεν θα σου πω ομως και οτι δεν το σκεφτηκα
Αδυναμος χαρακτηρας
Ο πιο σκοτεινός Δεκεμβρης
Και νιωθω σαν να πεφτω στο κενο αυτης της Πεμπτης
Αν σου χει τυχει να γραφεις και να πεισμωνεις
Αν σου χει τυχει να γραφεις και να ματωνεις
Αν σου χει τυχει να γραφεις και να βουρκωνεις
Τοτε βαδιζουμε μαζι σε αυτο που νιωθεις
Δεν ξερω που θα καταληξει ολο αυτο
Δεν ξερω καν που θα βρεθω ειναι στα ματια μου ολα ματαια
Θα τα δω ολα θετικα με αντικαταθλιπτικά και δυο κουμπια για ματια
Ενα κενο τα βραδια
Θα ‘μαστε εδω για παντα
Θα ‘μαστε εδω για παντα
Θα πιω τυφλα σκοτάδια λάμπουν καρδιες διαμαντια
Οταν θα ‘ναι ολα αδεια οταν
Θα πεφτεις και θα θες μια αγκαλια και χαδια
Θα ειμαι εδω για σενα
Θα ειμαι εδω για παντα
Εχει μερες που λειπει ο ηλιος μετραω σκιες και εμφανιζομαι
Προσπαθω να σε βρω μα το χανω στο αλκοολ και τα βραδια βυθιζομαι
Εχω ενα ακομα αστερι θα πεσω πρωτου πεσει αυτο σου το ορκιζομαι
Ακομα μενω ζωντανος
Ακομα μενω ζωντανος(χ2)
Νιωθω να μου τελειωνει το οξυγονο
Τι συμβαινει τελευταια με ρωτανε και παγωνω
Και αν εχω χτισει τοσα σε μια νυχτα ισοπεδωνω
Μα το να γυρισω πισω θεωρω χαμμενο χρονο
Η μανα μου γερναει μα στα ματια μου ειναι ωραια
Θα δινα 10 χρονια να την εβλεπα πιο νεα
Το αγορι της μεγαλωσε εχει ξενιτευτεί
Δεν με περιμενει να γυρισω για να κοιμηθει
Ναι χαρα μου που αναπνεω σε φασεις που καταρρέω
Οταν πινω παραπανω και δεν ξερω τι σου λεω
Ειμαι παιδι
Μα οι συνθηκες με εχουνε μεγαλωσει γρηγορα
Και γινομαι οτι θελουνε αυτοι
Θυμαμαι την μυρωδια σου ακομα
Και νυχτες που κενταγαμε παρεα τον χειμωνα
Νυχτες που εβαζες μεσα στο τετραδιο μου χρωμα
Μα ολα περνανε γρηγορα και σβηνουνε στα χρονια
Να γυρνανε ολα απο το αλκοολ
Να χανόμαστε μαζι
Να φευγουμε μακρια
Να γυρναμε το πρωι
Να ειμαστε αγκαλια σε μια θεα μακρινη
Και αν ημαστε ξεχωριστα να νιωθουμε κενοι
Ερχονται τα καλυτερα αυτο μου ειπανε
Μ’ ακομα δεν ειδα τιποτα
Χρωσταω μια συγνώμη για τις νυχτες που με πληγωσα
Για αυτες που εφυγα και δεν ξαναγυρισα
Εχει μερες που λειπει ο ηλιος μετραω σκιες και εμφανιζομαι
Προσπαθω να σε βρω μα το χανω στο αλκοολ και τα βραδια βυθιζομαι
Εχω ενα ακομα αστερι θα πεσω πρωτου πεσει αυτο σου το ορκιζομαι
Ακομα μενω ζωντανος
Ακομα μενω ζωντανος(χ2)
Ακομα μενω ζωντανος οσο οι φρικες με εχουν καψει
Δεν καταφερα να βαλω εμενα σε μια ταξη
Εχω ενα μυαλο που προσπαθει να αλλαξει
Παγιδευτηκα στα λαθη και παλευω για την αρση
Μπηκα στο στουντιο να δωσω οτι εχω
Ανοιξα μια σελιδα και εγραψα δεν αντεχω
Ειναι η ζωη μια κατηφορα και πεφτω
Παλι καλα που στα δυσκολα φιλους εχω
Μετραμε ωρες για να το ζησουμε δευτερα
Μια μερα θα πεταξουμε ελευθερα
Θυμίσου το και αν ολοι απο πανω μας θα κλαινε
Δεν θα ξερουνε που παμε, δεν θα ξερουνε τι λεμε
Να τα παρατησω μπαμ και κατω δεν το δεχτηκα
Δεν θα σου πω ομως και οτι δεν το σκεφτηκα
Αδυναμος χαρακτηρας
Ο πιο σκοτεινός Δεκεμβρης
Και νιωθω σαν να πεφτω στο κενο αυτης της Πεμπτης
Αν σου χει τυχει να γραφεις και να πεισμωνεις
Αν σου χει τυχει να γραφεις και να ματωνεις
Αν σου χει τυχει να γραφεις και να βουρκωνεις
Τοτε βαδιζουμε μαζι σε αυτο που νιωθεις
Δεν ξερω που θα καταληξει ολο αυτο
Δεν ξερω καν που θα βρεθω ειναι στα ματια μου ολα ματαια
Θα τα δω ολα θετικα με αντικαταθλιπτικά και δυο κουμπια για ματια
Ενα κενο τα βραδια
Θα ‘μαστε εδω για παντα
Θα ‘μαστε εδω για παντα
Θα πιω τυφλα σκοτάδια λάμπουν καρδιες διαμαντια
Οταν θα ‘ναι ολα αδεια οταν
Θα πεφτεις και θα θες μια αγκαλια και χαδια
Θα ειμαι εδω για σενα
Θα ειμαι εδω για παντα
Εχει μερες που λειπει ο ηλιος μετραω σκιες και εμφανιζομαι
Προσπαθω να σε βρω μα το χανω στο αλκοολ και τα βραδια βυθιζομαι
Εχω ενα ακομα αστερι θα πεσω πρωτου πεσει αυτο σου το ορκιζομαι
Ακομα μενω ζωντανος
Ακομα μενω ζωντανος(χ2)
